Wreck

New webcam!

Of eigenlijk niet nieuw maar een webcam. De eerder gelogde opnamen zijn gemaakt met de laptop, waar zulke dingen steevast ingebouwd zitten.

Wegens hogere gebruiksfrequentie van de desktop deze maar uitgebreid met genoemde randapparatuur.

Zoom, stereo, breedbeeld, het is net een filmcamera maar dan anders. Video-editing programmaatje kwam er gratis bij.

Een speeltuin is geboren.

Al krijg je wel rare blikken als oude man in een speeltuin.

8

Number eight it is. And than heb ik de drie delen van 1q84 nog niet eens.

Challenge: English.

Als ik nog eens behoefte heb aan een echte uitdaging, dan moet ik er eentje in het Japans gaan lezen.

Over eight gesproken: statistiek was ook een acht. Goed voor de statistiek zullen we maar zeggen.

En ik ben nu acht weken van de sigaretten af. En ik maar denken dat de eerste weken de ergste waren. Geen weg. De ellende is nu pas echt begonnen.

Doos

"Gaat u verhuizen?"
"Nee hoor, zo woon ik."

Semtex: I can haz free FLiP poster? CDJapan: Hai! Customs: € 25 please.

Kissing disease

Iemand die een paar bureaus verderop zit ziet er al een tijdje niet goed uit. Een hardnekkige keelontsteking verpest de nachtrust, is de bijbehorende verklaring.

Geen van allen ziet er hier goed uit maar dit is een exemplaar waarbij ik nog geen stellige mening heb gevormd inzake oprecht haten of negeren doch tolereren.

"Pfeiffer," is 's middags het verlossende woord van de perifere huisarts. Nou, dat weten we dan ook weer. Je hoeft niet blij te zijn met een ziekte maar het is fijn om te weten welke ziekte het is.

Statistisch gezien moet er zich de komende jaren ook minstens één gevalletje kanker voordoen. Wie zou het zijn? Wie wordt er straks van binnenuit opgevreten? Eigenlijk is die vraag een reden om hier te blijven werken. Wat is anders het nut van statistiek?

"Hoe genees van je Pfeiffer?" vraag ik aan de wijze man die tegenover mij het uitzicht verpest.
"Niet werken. Niets doen en thuis zitten. Veel slapen, uitrusten. Maar vooral niet werken."

Niet werken. Thuis zitten. Slapen. Niets doen. Uitrusten.

"En hoelang duurt dat?"
"Twee maanden, minstens. Soms wel drie maanden. Als je te snel weer begint met werken blijf je er langer mee doorlopen."
"Is het besmettelijk?"
"Ja, het is heel besmettelijk."

Als in boeken lezen, films kijken, muziek luisteren. Terwijl je op de bank ligt. En vooral niet werken. Het is de hemel op aarde voor de overspannen klasse.

Ik sta op en loop naar de zieke die ik voorlopig in elk geval nog niet dood wens. Hij deinst achteruit. Ik moet eens iets aan mijn non-verbale communicatie gaan doen.
"Zoenen?"

Hoelang - aan elkaar geschreven - verwijst naar een tijdsduur; hoe lang - dus los van elkaar geschreven - verwijst naar lengte of afstand.

Dislike

Niemand zegt iets, niemand doet iets, niemand reageert.

Er was een like van Sab. Dat is zo ongeveer het meest noemenswaardige dat er vandaag is gebeurd.

Natuurlijk, het bed is verwisseld en verschoond, de witte was is gedaan en heeft in het zonnetje gehangen, er zijn boodschappen gedaan, er is gekookt voor de komende dagen, er zijn twee hoofdstukken bestudeerd (wat te weinig is, de planning was vijf), de krant is gelezen, het leer is gelaten en de planning is bijgesteld.

Allemaal gewone dingen die geen gesprek waard zijn, die je alleen vermeldt om maar iets te vermelden.

Zelf negeer ik zulke mensen ook.

In de woestijn maakt het geen verschil of het lente is of zomer.

Pleister

Opnieuw een vrijdag vrij genomen.

In eerste instantie om te studeren, in tweede instantie om uit te rusten, om uit te slapen en om te herstellen van de roofbouw die ik dinsdagavond op mijn lichaam pleegde door te gaan hardlopen.

De afspraak van de vrijdagavond werd gecancelled. Wegens ziekte van het hele gezin. Dat ze allemaal ziek zijn hoef je er niet bij te vertellen.

Er is een kleine kans dat de verhouding ooit nog geneest. Een onzekere, kleine kans convergeert op lange termijn naar nul.

Het Amsterdamse bos heeft zijn glans verloren, hooguit is het nog bruikbaar als laatste rustplaats, een illegale dump, een begrafenis in het wild.

Ik heb overdag niet gestudeerd - wel uitgerust en uitgeslapen.

Ter ontspanning en ter voorkoming van uitdroging van menselijk contact wandelde ik naar het winkelcentrum voor een rondje vis en Aziaten op de wekelijkse markt. Bij het Kruidvat kocht ik allemaal handige dingen, van die dingen die je ooit eens nodig hebt maar die je op het moment dat je het nodig hebt niet in huis hebt.

De kans op dagelijks gebruik is klein, maar er is de zekerheid dat je het ooit nodig hebt. En dan geneest het.

Daar wel.

Indolent

Ze ziet er papperig, opgeblazen uit. Ik zou blij moeten zijn dat ik haar weer zie maar ik ben niet blij - niet in het algemeen en niet dat ik haar zie in het bijzonder.

Haar uiterlijk schept visioenen van een etenstafel gevuld met friet, appelmoes en frikandellen. Na het avondeten wordt de leeggegeten tafel verruild voor de bank. De maaltijd wordt verruild voor pinda's, chips en cola. Het gesprek wordt verruild voor de televisie.

Ik weet dat het een visioen is en dat visioenen niet waar zijn - visioenen zijn waan - maar dat laat niet onverlet waar al die calorieën vandaan zijn gekomen.

Toen ze net was gescheiden deed ze qua lichaamsomvang niet onder voor een Ethiopische bootvluchteling. Met uitzondering van het kroeshaar, de huidskleur en het (gebrek aan) gebit heb ik daar geen moeite mee.

Nu ze alweer geruime tijd samenwoont is ze meer boot dan vluchteling geworden. Uit de Costa Concordia komen ook nog steeds lijken tevoorschijn.

Camel

Ze droeg een camelkleurige, wollen trenchcoat. Aan de onderkant van de jas was een reep bruin leer zichtbaar. Het was het sluitstuk van het rokje dat ze aanhad.

Haar benen werden warm gehouden door een grijze maillot en haar kuiten, enkels en voeten waren omsingeld door laars. Haar haar was nonchalant opgestoken, alsof ze zojuist uit bed was gestapt.

Elke vrouw bereikt een keer de leeftijd waarop ze een camelkleurige jas gaat dragen. De leeftijd verschilt per vrouw, zoals aantrekkelijkheid, verliefdheid, aanwezigheid en overbodigheid ook per vrouw verschilt.

Just like the old days

Het was een mooie dag om vrij te nemen. Dat deed ik dan ook. 's Morgens alleen een kort ziekenhuisbezoek.

Ik hoopte de Duitse te zien en ik kreeg de Duitse te zien.

Vorige week zag ik haar ook. Ik zwaaide. Toen ze mij zag begon ze te blozen. Ze boog haar hoofd tevergeefs - het kwaad was al geschied.

Een aanraking, hoe subtiel ook, kan nooit worden benaderd door een lap tekst of welk synoniem dan ook.

Op de terugweg naar huis, het was half elf 's morgens, stopte ik bij een visboer en kocht twee haringen en kibbeling. De rest van de dag keek ik free streaming movies, net als vroeger op Crunchyroll. Vroeger is vijf jaar geleden.

En het was nog wel zo'n mooie dag.

Waar rook is was vuur

Op de brug liep iemand waarmee ik vroeger wel eens heb gezoend. Ik deed alsof ik niets zag en fietste door.

Wat moet je zeggen tegen iemand waarmee je vroeger wel eens hebt gezoend? Nog gezoend de laatste tijd?

Zoenen was in die tijd best belangrijk, er werd waarde aan toegedicht. Maar eigenlijk is zoenen gewoon lekker, net als roken.

Daarmee ben ik daarom ook gestopt.

Here comes the rain again

Het regende toen ik om half zes 's avonds naar huis toe fietste. Het regende hard.

De ochtend van deze dag daarentegen was mooi. Het was droog, er was een zonnetje en er was wat wind. Niets wees erop dat 's middags het weer zou omslaan.

Bij mensen is het eigenlijk net zo.

De meest waardevolle mensen zijn daarom zij waarbij het regent als je ze voor het eerst ontmoet. Hard regent.

Semtex begrijpt de zoomfunctie

In plaats van te klagen, kun je beter je tijd en energie gebruiken om je skills te verbeteren. Bij sommige mensen gaat dat vanzelf. Bij mij niet. Ik moet dat tegen mezelf zeggen.

Feit blijft dat het gebrek aan sigaretten in mijn maagstreek blijft knagen. De sigaret was een vriend, hij was er altijd. Als steun, als troost. Als warmte, als afleiding.

De sigaret vormde ook een kader. Voordat je ergens aan begon, rookte je een sigaret. En als je ermee klaar was, rookte je weer een sigaret. Zo werd elke klus ingebed tussen twee sigaretten.

Uiteindelijk bestond de dag uit niet meer dan een verzameling door sigaretten ingekaderde te verrichten handelingen.

Klusje klaar? Roken maar.

"Zelfkastijding," zei ze.
Niemand heeft het over gezondheid, wat voor ze pleit.

Die zelfkastijding, daar kan ik me wel aan vasthouden. Zelfkastijding verhoogt het incasseringsvermogen. Of dat zo gezond is, is een ander verhaal.