In de Club hangen vijf schermen. Boven het podium, in het midden, hangt de grootste. Aan beide balkons, aan weerszijden van het podium, hangen twee kleinere. Je ziet er de videoclips van de nummers die worden gedraaid. Of je ziet een videoanimatie. Of je ziet niets, omdat je ergens anders bent met je gedachten.
Boven, op het balkon op de eerste verdieping, danst een meisje. Ze is alleen en heeft haar ogen dicht. Ze draagt een wit bloesje. Als je niets wil zien hoef je ook niet te kijken. Ik vind dat ze het bovenste knoopje van haar blouse los moet doen. Ik loop naar boven, naar het balkon op de eerste verdieping. Dan is het zicht beter. In de club hangen mensen. Waar eindigt de dag en waar begint de nacht? In de Club val je niet op.
Op het balkon op de eerste verdieping is bijna niemand. In het midden staat een kleine bar, er staan twee mensen voor. Rechts op het balkon staat een meisje te dansen. Ze draagt een wit bloesje. Ze zou eigenlijk het bovenste knoopje los moeten doen. Ik loop naar het meisje toe en ga naast haar staan. Ik vind dat het bovenste knoopje los moet en steek mijn handen uit. Ze duwt mijn handen weg. Ik ga naast het dansend meisje met de witte blouse zitten en kijk naar beneden, naar de dansende mensen in de zaal. In de Club hangt de geur van zweet. Misschien valt het grote scherm naar beneden.
Ik kijk opzij en ik zie een meisje dansen. Ik zit naast een meisje met een wit bloesje dat danst. Ze zou alleen het bovenste knoopje van haar blouse los moeten doen. Ik ga staan en steek mijn handen uit om het bovenste knoopje los te maken. Het meisje in het witte bloesje duwt mijn handen weg. Ik zeg iets tegen haar oor, ze haalt haar schouders op. Misschien valt het leven wel mee. Misschien val ik van het balkon.
Ik ga weer zitten naast het meisje met het witte bloesje dat danst. Meteen sta ik op, vraag wat ze wil drinken en loop naar de kleine bar. De twee mensen die bij de bar stonden zijn weg. Een zwarte polo met ongewassen haar schenkt mijn bestelling in. Als ik terug loop zie ik een meisje in een wit bloesje dansen, ze zou alleen het bovenste knoopje los moeten doen. "Hier, houd eens vast," zeg ik, terwijl ik haar twee glazen aanreik. Automatisch steekt ze beide handen uit en pakt de glazen. Zo, probeer nu maar eens mijn handen weg te duwen.
In de Club hangen je borsten. In de Club val ik door de mand.
Even later loop ik naar de toiletten om mijn gezicht af te drogen. Waar dagdromerij ophoudt, begint de illusie. Als ik terug kom ga ik aan de andere kant op het balkon op de eerste verdieping staan. Op vrijdagnacht zijn er mensen die kijken en zijn er mensen die bekeken willen worden. Ik kijk hoe het meisje in het witte bloesje danst. Ze heeft haar ogen gesloten, in het donker valt niets te zien. Opeens houdt ze op met dansen. Ze kijkt om zich heen alsof ze iets zoekt, dan loopt ze mij in het donker voorbij, op weg naar de trap. Bovenaan de trap, voordat ze naar beneden loopt, maakt ze de knoopjes van haar blouse weer vast.