28 May 2012

Op een mooie Pinksterdag (2)



Gelukkig zijn er twee Pinksterdagen.

Het smaakt naar meer dus een dag later zijn we er weer.

Naast me zit een man samen met een jong meisje. Ik schat haar een jaar of zeven. Uit hun gedragingen maak ik op dat het vader met dochter is.

De eerste gedachte die bij me opkomt: Waar is de moeder?

Stom eigenlijk.

Als ik een moeder met haar kind zie denk ik toch ook niet als eerste: Waar is de vader?

In een verhalenbundel van Murakami vond ik de blauwdruk van Norwegian Wood.

Minpuntje.

27 May 2012

Op een mooie Pinksterdag



Vrijdagavond vroeg iemand of ik altijd binnen zit. Blijkbaarlijk zag ik wat bleek. Dat is namelijk een gevolg als je altijd binnen zit.

Ik gaf toe weinig zon te hebben gezien, dit jaar. En vorig jaar.

Terug naar het Amsterdamse Bos. Dat laat ik me niet afpakken. Belastingrecht en Murakami gingen mee. Dat werd dus Murakami.

Ze glimlachte zwijgend, haalde een verkreukelde sigaret tevoorschijn en stak hem op. Ze verkreukelde altijd haar sigaretten. Soms zo erg dat ze ze niet meer aan kon krijgen. Maar dit keer brandde hij prima.

Trut.


quote uit Een armetanteverhaal van Haruki Murakami

26 May 2012

Mengkom



Een normaal mens gaat naar het strand. Of naar het zwembad. Of naar Pinkpop. Het is de zaterdagmiddag voor Pinksteren, het is vijfentwintig graden en ik loop een rondje door de Hema. Verdere uitleg lijkt me overbodig. Mijn oog viel op een mengkom (3.5 liter, rood-wit).

Uit de drang om te overleven relativeer je de mindere zaken van het leven. Je relativeert en relativeert en relativeert en relativeert.

Er stond ook een antraciete. Antraciet vind ik een mooie kleur. De antraciete was twee keer zo duur. Ik kocht degene waarop mijn oog het eerst was gevallen. Bij gebruiksvoorwerpen is het uiterlijk niet zo belangrijk. Ziehier het verschil in partnerkeuze bij vrouwen die willen neuken en vrouwen die zich laten neuken.

Je bereikt een keer het punt dat je alles hebt doodgerelativeerd. Vanaf dat moment is jouw leven definitief zinloos.

Het is handig om een mengkom in huis te hebben. In een mengkom gooi je niet gerelateerde bestanddelen bij elkaar. Je husselt er wat mee en dan heb je een bestand. De laatste tijd eet ik bijvoorbeeld veel sla. Daar gaat dan wat vlees of vis doorheen. En wat azijn, olie of slasaus. Gewoonlijk doe ik dat op een bord maar dan vliegt het meeste eroverheen - en dat is niet de bedoeling.

Recentelijk stelde iemand mij wat elementaire levensvragen. Per brief nota bene. Daarvan raakte ik in de war. Wie verstuurt er tegenwoordig nog brieven?

Ook kocht ik zes messen: vier aardappelschilmesjes in voordeelwegwerpverpakking en twee stevige messen voor het echte werk. Nadat ik had afgerekend liep ik over het plein naar de McDonald's. Daar staat een muurtje waarop je kunt zitten. Je kunt er uitrusten van het winkelen, je kunt er een broodje rookworst van de Hema opeten of je kunt er een sigaret roken.

Ik had niet direct een pasklaar antwoord. Maar het werd erger.

Omdat ik niet moe was het winkelen en ook geen rookworst had gekocht deed ik of ik ging zitten om een sigaret te roken. Als je een sigaret rookt hoef je je geen zorgen te maken om je houding of om de mensen die zich afvragen wat of jij daar aan het doen bent.

Hoe langer ik over de vragen nadacht, hoe groter de afstand tot de antwoorden werd.

Ongegeneerd nam ik vanaf het muurtje de aangeboden McDonald's families op. Te lang keek het vrouwelijk gezinshoofd me aan. Haar man liep aan haar arm, aan weerszijden liep een kind. Terwijl ze mij bleef aankijken wreef ze over de billen van haar man.

Misschien lok ik het uit, ik was begonnen.

Sla, wat vlees of vis en wat azijn, olie of slasaus zijn voorbeelden van niet gerelateerde bestanddelen die, als je ze bij elkaar gooit en husselt, een bestand vormen. Ik stopte mijn rechterhand in mijn tas en wreef over de messen. Ik moet stoppen met nadenken - dat is waarschijnlijk de bedoeling.

Soms mis ik de sigaretten, meestal niet. De synchroniciteit van vrienden is evident.

25 May 2012

Strik

Ik had in Antwerpen kunnen zitten. Maar ik zit niet in Antwerpen, ik zit op kantoor. Wel zitten alle collega’s in Antwerpen. Ik heb het rijk alleen.

Debby nam de salade kip teriyaki. Ik had mijn zelf klaargemaakte boterhammen met boterhammenworst en halve liter melk. Vroeger was melk gratis maar nu niet meer. Daarom neem ik tegenwoordig melk mee van huis. Dat is goedkoper.

Toen ik de salade kip teriyaki zag staan twijfelde ik even. Vanavond stond er ook al kip en salade op het menu. Toch maar niet doen.

’s Middags blond, ’s avonds donker.

Vorig jaar met z'n allen op een boot in de IJssel, nu met de hele handel naar Antwerpen. Hoezo bezuinigen? Prioriteren is een betere kwalificatie.

Dan maar geen Lina dit jaar.

Er blijven er niet veel over, maar Debby is er nog. Waarschijnlijk omdat ze me niet beter kent. Als ik Debby tegenkom heeft ze haar haar los.

"Wanneer gaan we weer lunchen?" vraagt ze dan.
Als we samen gaan lunchen zit het haar vast. Zo blijft het spannend.

Als jij er wordt ingeluisd, ben jij dan dom of doet dat er niet toe en is die ander gewoon een beetje slimmer?

18 May 2012

Keuzevrijheid

"Waarom?"
"Waarom wat," zegt Fatima.
Ik geef mijn hoofd een knikje omhoog.
"Die theedoek."
"Omdat ik dat wil."
"Omdat jij dat wil?"
"Omdat ik dat wil."
"Omdat je vriend dat wil. Omdat de familie van je vriend dat wil. En omdat je eigen familie dat wil."
"Wat jij wil."

16 May 2012

Fatima, nu mét hoofddoek

De clou in de titel weggeven laat niets meer te raden over. De ironie is dat nu juist dat de bedoeling ervan is.

11 May 2012

Bouwjaar




Als we het dan toch over Anima hebben: naar aanleiding daarvan heb ik alle oude mails herlezen.

In de zomer van 2006 mailde ze de volgende quote:
Niet alle Japanse vrouwen zijn mooi. Maar als een Japanse mooi is, dan kunnen de anderen het wel schudden.

De quote komt uit het boek Met angst en beven van Amélie Nothomb.

In 2006 las ik geen boeken, in 2006 keek ik plaatjes. Alhoewel al die mails bij elkaar eigenlijk ook een boek vormen.

Tegenwoordig lees ik weer. En omdat er nog een cadeaubon van de Bol op de plank lag is ichi plus ichi ni.

Met angst en beven is niet meer leverbaar, wel zit hij in een bundel met drie van haar romans erin. De drie Japanse romans die ze schreef.

Amélie Nothomb is ook van 1967.