20 October 2010

No words/No thoughts



Zondag was ik in een restaurant. In het midden van de zaal stond een tafel met een groot wit laken erop. Daarop lag een naakte man. Vrouwen op zwarte laarzen liepen rond het altaar.

Maandag was ik in een ziekenhuis. Op de operatietafel lag een wit laken. Daarop lag een naakte man. Een man in een blauw steriel pak pakte een mes en begon te snijden.

Maandagavond kwam er een bericht. Bedankt voor gisteravond.

Dinsdag bleef ik thuis. Ik was niet ziek, ik voelde ook geen fysieke pijn.

Ik voelde niets meer - en juist dat was beangstigend.