Ze zat op een paaltje bij de uitgang van de supermarkt. Kort, paars leren jasje, strakke spijkerbroek. Naast haar stond iemand die waarschijnlijk een vriendin was.
Ze likten allebei aan een ijsje.
Ze zat wijdbeens, zodat je vol in haar kruis keek als je de supermarkt uitkwam. Dat deed ik dan ook toen ik naar buiten liep. Het was onvermijdelijk.
Met de rode Dirk-tassen in mijn handen naderde ik het stel.
Mijn blik gleed omhoog naarmate ik dichterbij kwam. De broeksband, het jasje, het gezicht en uiteindelijk de ogen. Daar bleef ik hangen. Ze keek me aan.
Ik bleef haar aankijken, wachtend op een glimlach. Zij bleef terugkijken.
Ik bleef haar aankijken totdat ik ze was gepasseerd.
"Gatverdamme," hoorde ik toen vanachter mijn rug.
Eens te meer besef ik dat ik een oude man ben geworden.