Een normaal mens gaat naar het strand. Of naar het zwembad. Of naar Pinkpop. Het is de zaterdagmiddag voor Pinksteren, het is vijfentwintig graden en ik loop een rondje door de Hema. Verdere uitleg lijkt me overbodig. Mijn oog viel op een mengkom (3.5 liter, rood-wit).
Uit de drang om te overleven relativeer je de mindere zaken van het leven. Je relativeert en relativeert en relativeert en relativeert.
Er stond ook een antraciete. Antraciet vind ik een mooie kleur. De antraciete was twee keer zo duur. Ik kocht degene waarop mijn oog het eerst was gevallen. Bij gebruiksvoorwerpen is het uiterlijk niet zo belangrijk. Ziehier het verschil in partnerkeuze bij vrouwen die willen neuken en vrouwen die zich laten neuken.
Je bereikt een keer het punt dat je alles hebt doodgerelativeerd. Vanaf dat moment is jouw leven definitief zinloos.
Het is handig om een mengkom in huis te hebben. In een mengkom gooi je niet gerelateerde bestanddelen bij elkaar. Je husselt er wat mee en dan heb je een bestand. De laatste tijd eet ik bijvoorbeeld veel sla. Daar gaat dan wat vlees of vis doorheen. En wat azijn, olie of slasaus. Gewoonlijk doe ik dat op een bord maar dan vliegt het meeste eroverheen - en dat is niet de bedoeling.
Recentelijk stelde iemand mij wat elementaire levensvragen. Per brief nota bene. Daarvan raakte ik in de war. Wie verstuurt er tegenwoordig nog brieven?
Ook kocht ik zes messen: vier aardappelschilmesjes in voordeelwegwerpverpakking en twee stevige messen voor het echte werk. Nadat ik had afgerekend liep ik over het plein naar de McDonald's. Daar staat een muurtje waarop je kunt zitten. Je kunt er uitrusten van het winkelen, je kunt er een broodje rookworst van de Hema opeten of je kunt er een sigaret roken.
Ik had niet direct een pasklaar antwoord. Maar het werd erger.
Omdat ik niet moe was het winkelen en ook geen rookworst had gekocht deed ik of ik ging zitten om een sigaret te roken. Als je een sigaret rookt hoef je je geen zorgen te maken om je houding of om de mensen die zich afvragen wat of jij daar aan het doen bent.
Hoe langer ik over de vragen nadacht, hoe groter de afstand tot de antwoorden werd.
Ongegeneerd nam ik vanaf het muurtje de aangeboden McDonald's families op. Te lang keek het vrouwelijk gezinshoofd me aan. Haar man liep aan haar arm, aan weerszijden liep een kind. Terwijl ze mij bleef aankijken wreef ze over de billen van haar man.
Misschien lok ik het uit, ik was begonnen.
Sla, wat vlees of vis en wat azijn, olie of slasaus zijn voorbeelden van niet gerelateerde bestanddelen die, als je ze bij elkaar gooit en husselt, een bestand vormen. Ik stopte mijn rechterhand in mijn tas en wreef over de messen. Ik moet stoppen met nadenken - dat is waarschijnlijk de bedoeling.
Soms mis ik de sigaretten, meestal niet. De synchroniciteit van vrienden is evident.
