Jacqueline trekt het truitje strak. Er zijn geen sporen van babyresten. Ze schuift iets opzij want ik sta te dichtbij.
"Hé," zegt Jacqueline.
Strakke riemen, gebruikt om de veroordeelde te fixeren, kunnen de circulatie belemmeren en hiermee voorkomen dat het narcosemiddel de hersenen bereikt.
Het is een mooie winterse dag. De zon schijnt volop, er staat hoegenaamd geen wind. Alleen de temperatuur indiceert dat je in Nederland bent. Mijn ballen liggen op tafel.
"Goed zo," zegt de trainee.
"Dat was in 2008," zegt Jacqueline.
De stem van Jacqueline is niet meer hees. Misschien is ze gestopt met roken - vanwege het kindje. Misschien is ze gestopt met volleybal - vanwege het kindje. Geen volleybal, geen biertjes drinken.
"Misschien wil ik later wel naar Amsterdam," zegt Jacqueline.
In 2008 lachten de mensen en lachte het leven. Er was tijd. Er waren kroegen. Er was rook en er was drank. Er waren roze wolken zonder confrontaties met obligaat dagelijks leven. En er was werk. Bevalt het je niet? Voor jou tien andere werkgevers.
Jacqueline rookte Marlboro light. Later bietste ze mijn Camels. Bijna alle meisjes rookten Marlboro light. Logisch, de Volkswagen Golf is de meest gestolen auto want het is de meest verkochte auto. Stoppen met kopen is niet gelijk aan stoppen met roken.
Op het pakje sigaretten staat: ‘Rokers sterven jonger’. Jonger dan wie? Jonger dan Noord-Koreanen? Jonger dan vluchtelingen uit Syrië? Jonger dan voedselbankiers? Waarom is alle informatie halfbakken? Hoe moeilijk is het om duidelijk te zijn?
Jacqueline ging naar de Caribbean. Er was tenslotte werk genoeg. Ze kwam terug. Een dikke buik is duidelijk. Bevallen doe je beter in Nederland.
Bij executie door ophanging breekt de nek. Tevens wordt het ruggenmerg onderbroken waardoor onmiddellijk een verlamming van het gehele lichaam - inclusief de ademhalingsspieren - optreedt.
Jacqueline lachte ook. Dat weet ik omdat ik het heb opgeschreven.
"En?" vraagt de trainee.
Ik berg mijn ballen weer op. Ik mag een kop koffie komen drinken - een empathische manier om nee te zeggen. Resultaten uit het verleden bieden geen garanties voor het heden. De afgewezen eenling wordt een verongelijkte kluizenaar.
Een nieuwe winter, hetzelfde geluid. Hoe moeilijk is het om mijn naam te zeggen?
Hij die, getuige van het ogenblikkelijk levensgevaar waarin een ander verkeert, nalaat deze die hulp te verlenen of te verschaffen die hij hem, zonder gevaar voor zichzelf of anderen redelijkerwijs te kunnen duchten, verlenen of verschaffen kan, wordt, indien de dood van de hulpbehoevende volgt, gestraft.
Iedereen moet dood.
Gelukkig gaat iedereen dood.