13 October 2004

Bij Dirk

Je moet praktisch zijn in het leven. Ik fiets er elke dag langs op weg naar huis.

In mijn studententijd spekte ik er mijn studiebeurs. De avondvulploeg met een groepje medestudenten. Kratje bier, gesneuvelde zakken chips, muziekje erbij. We kwamen de avond wel door. En de onvermijdelijke hoofdkassière, blond, altijd op pumps, om onze moraal op peil te houden.

Er is een hoop veranderd. De paden, de indeling, het personeel. Wat er hetzelfde is gebleven zijn de ranzigheid en een nog steeds blonde, op pumps lopende hoofdkassière.

Ik wandel door de paden en probeer de geur van weleer op te roepen. Nieuwe schoonmaakmiddelen wellicht. De geur van herkenning blijft weg.

Ik prop de noodzakelijke levensbehoeften in mijn mandje. Ik loop naar de kassa’s en zoek mijn favoriet. Het Koreaantje staat vandaag achter de sigarettenbalie. Handig. Kan ik gedurende de wachttijd in de rij voor de kassa, en die is lang bij Dirk, fijn naar haar kijken.

Ze heeft geen klanten. Ze staat er het mooiste Koreaantje van de Dirk te zijn. Ze hangt verveeld over de balie. Dagdromend over kassameisjedingetjes: oogpotloodjes, hemalippenstift, de kapper, nieuwe laarsjes.

Het Koreaantje is mijn favoriet vanwege haar oogpotloodje, haar hemalippenstift, haar kapper, haar laarsjes.

Vanwege een dikke streep boven haar wimpers. Vanwege lieve, zachtroze lippen. Vanwege een bos gitzwart haar. Maar nog het meest vanwege haar laarsjes. Hoeveel paar zou ze hebben? Elke keer dat ik haar zie heeft ze een ander paar aan.

Het Koreaantje is klein. Kleine meisjes lopen op laarsjes om groter te lijken. Het Koreaantje loopt op laarsjes. Het Koreaantje is groots.

Net wanneer ik heb afgerekend bij mijn kassa draait ze zich om en begint loom wat sigarettenpakjes in de schappen te zetten. Ze staat met haar rug naar de balie. Ik geniet van haar zwarte haren. Haar rug. De bovenkant van haar kontje. Meer kan ik niet zien zonder over de balie te vallen.

Na een minuut voelt ze mijn ogen prikken en draait ze zich om. Ik doe mijn bestelling. Niet zodanig dat ze zich moet bukken of moet uitrekken, dat is té goedkoop, maar gewoon mijn vaste merk. Ik reken af en kijk in haar grote ogen. Het wisselgeld legt ze zachtjes terug in mijn rechterhand. Daarna reikt ze mij het pakje sigaretten aan. Haar pink streelt de palm van mijn hand.

Het loedertje. Door één blik en een zachte aanraking laat ze mijn geslacht zwellen. Met een halve erectie loop ik naar buiten.