Ik mag er niet meer over schrijven? Wat denk je eigenlijk, mafkees? Ik zal je even laten zien wie hier de baas is. Hier bepaal ik namelijk wat er gebeurt. Nou ja, en Joris natuurlijk maar daar heb ik geen last van. Ik heb wel last van jou. Wat doe je hier eigenlijk? Je begrijpt niet wat hier gebeurt. Je leest een woord, misschien lees je soms wel eens een hele zin. Zo! Goed gedaan, knul! Een hele zin. Toe maar. Wat zeg je? Je hebt het hele verhaal uitgelezen? Wow! Kom maar even, dan mag je nu een plakplaatje uitkiezen, dat heb je echt verdiend voor deze onmenselijke inspanning. En, kostte het je veel moeite? Begrijp je ook wat er staat? Niet al te veel moeilijke woordjes, toch?
Nog één die zich druk maakt om een website, om een verzameling woordjes. Wat is jouw probleem eigenlijk? De waarheid? Er is geen waarheid maar om dat te begrijpen zul je iets zwaardere boeken moeten gaan lezen. En dan niet van die plaatjesboeken want dat zijn slechts beelden van wat anderen zien als de waarheid. Dat is hun waarheid, gegoten in een paar honderd asa, niet die van jou. Maar jouw afgestompte en verstofte hersenpartij ziet het niet. Klakkeloos aannemen zonder verder te kijken. Wat ben je toch een slimmerik. Blijf maar lekker leven in die waan. Het woord waanzinnig komt daar vandaan.
Een waarheid creëer je zelf op basis van gedegen kennis en het vermogen tot het interpreteren daarvan. En dat is bij de één nu eenmaal sterker vertegenwoordigd dan bij de ander. Sim - pel. Je begrijpt geen moer van mijn leven en al helemaal niet van mijn log. Omdat je niet weet dat er ook zoiets als een rechtermuisknop bestaat. En omdat je niet kunt interpreteren. Omdat je niet weet wat een stijlfiguur is. Ik heb een grote bek en kan die fijnmazig vertalen naar het papier. Maar zelfs door het lezen van alles dat er staat geschreven word je nog geen steek wijzer. Ik noem geen namen. Uit de context kun je halen wie ik bedoel. Ja, en dus? Ik noem slet wie ik slet wil noemen. Ik noem flikker wie ik flikker wil noemen. Ik noem hoer wie ik hoer wil noemen. Omdat het sletten zijn. Omdat het flikkers zijn. En omdat het hoeren zijn. Niks mis met hoeren trouwens maar dat terzijde. Die werken tenminste voor hun geld, de rest ligt schaapachtig op zijn rug. Moet je ook gaan doen, scheelt in de deurwaarders.
In mijn overenthousiasme deelde ik ooit het adres uit. Ik baal van meerdere bezoekers hier, niet alleen van jou hoor, die eer zul je echt moeten delen. Het zij zo, ik heb ervan geleerd. Het houdt het spannend, een aardige testcase voor mezelf om te kijken hoe ver ik durf te gaan. Even geconfronteerd worden met de grenzen van mijn eigen hypocrisie. Weet je wat het leuke is? Het probleem lost zichzelf uiteindelijk op, na verloop van tijd blijven ze vanzelf weg. Terug naar hun eigen burgerlijkheid en vergetelheid of kinderkamer en verzameling pampers.
Er staat nergens een naam. Nergens. Maar dat weet je niet omdat je niet alles hebt gelezen. Nee, dat neem je maar aan, dat verzin je gewoon. Want jij bent zo wijs met al je levenservaring en al je psychologische inzichten. Kijk eens goed naar jezelf. Waar heeft al die levenswijsheid je gebracht? Nou? Er zullen er weinig zijn die met je willen ruilen. Niet dat juist dat het criterium is, ruilen doe je van spullen of van geliefde, desnoods van werkgever, maar niet van leven. Wel om je even een spiegel voor te houden voordat je weer gaat beweren dat je de wijsheid in pacht hebt. Dat je jezelf even realiseert waar je nu staat en wat daarmee de waarde van al je inzichten is. Wat vaker doortrekken knul, jouw mest is niet vruchtbaar gebleken.
Misschien moet ik in de toekomst gewoon namen gaan noemen. Om het duidelijk en overzichtelijk te houden. Ook leuk voor mensen wanneer ze hun eigen naam gaan googlen. Je eigen naam googlen, kijken hoeveel hits je eigen naam oplevert, is een leuk spelletje wanneer je jezelf thuis zit te vervelen en die tijd komt er gelukkig voor jullie allemaal aan. En dan maar kijken hoeveel hits het oplevert. Eigenlijk ben ik veel te goed voor jullie, maak ik jullie toch weer een beetje blij. Toch weer een stukje bevestiging in jullie miezerig bestaan. Weer een beetje bestaansrecht erbij. Wel even klikken op het linkje dan, het mes snijdt aan twee kanten. Jullie je hit, dan ik ook. Toch? Dat is toch zakelijkheid?
Sommige mensen zijn blij met elke keutel aandacht die ze krijgen. Ik spaar ze momenteel, mijn keutels, totdat ik jullie namen ermee kan schrijven. De stank is lichtelijk irritant maar ach, dat heb ik er voor over. Het stinkt hier toch al.