Michael Gira was in Paradiso.
Geen tenenkrommend log of concertverslag, ik heb mezelf overgegeven. Zijn stem was hoorbaar aan het eind van de tournee, toch ging hij tot het uiterste. Gezwollen aderen in zijn nek, gesloten ogen. Hij maakte grapjes tussen de nummers: "I wrote this next song when I was two." Hij was interactief, vertelde over zijn jeugdjaren in Israel en later in Amsterdam.
Ondanks de staat van zijn stembanden ging hij vol erin.
Gvd.
Na afloop kocht ik twee cd’s, opnames die hij thuis maakte en alleen via zijn website verkrijgbaar zijn. Hij zat achter de tafel met cd’s op een te kleine stoel, ik was opeens erg twee meter. Hij signeerde de cd’s en ik ging naast hem zitten, hij stak zijn hand uit. De volgende conversatie volgde.
Ik: "You opened the show with I am the sun and closed off with God damn the sun. Goddamn yourself?"
Gira: "So. You noticed?"