De liftdeuren gingen voor mijn neus dicht. Janine drukte nog snel op wat knopjes maar de lift kwam al in beweging. Wat doet Janine hier - behalve met de lift omlaag gaan?
"Ga je ook naar het hoofdkantoor?" vroeg Janine toen ik in de fietsenstalling aankwam. Ze had staan wachten.
"Nee," zei ik, "peukenpauze."
Alliteraties bekken goed.
"Oh," zei Janine.
Het was even stil.
"Wil je mijn fiets zien?" vroeg Janine.
Vroeger, vroeger liet je in het fietsenhok andere dingen zien.
We liepen naar een door hekken afgesloten gedeelte. Janine hield haar pasje voor een scanner en de scanner deed piep.
"Dat is hem!" zei Janine en ze wees naar een gifgroen- en witgekleurde mountainbike.
Mensen hebben liefde nodig, maar hebben mensen ook bevestiging nodig?
De mountainbike ging van het slot. Janine ging zitten en ze fietste in rondjes om me heen.
"Hij is cool en hij is stoer," riep Janine, "net als ik!"
Uh huh. Maar dan zonder identiteitscrisis.
Liefde is de verleden tijd van lief.