De entree naar de boot wordt verziekt door vier muzikanten die brassband spelen. Het is een origineel idee om je gasten op deze manier te verwelkomen, komisch zelfs, maar doe dat niet om negen uur 's morgens. Met de entree zet je de toon voor wat er komen gaat, muziek en grappen zijn plaats- en tijdgebonden.
Ik loop de boot op en word bij de ingang tegenhouden door een verpleegster. Zo ziet ze er in ieder geval uit, in haar witte pakje, alleen de stethoscoop en het rode kruis ontbreken. Voor de verandering kijk ik naar haar borsten.
"Naam?"
Boven haar rechterborst zit een naamplaatje. Ik herken haar naam alszijnde één van de directiesecretaresses die de routebeschrijving heeft gemaild. De verpleegster buigt over een tafel en gaat met haar vinger langs de uitgestalde waar. Na luttele seconden houdt ze haar vinger stil.
"Hier!" zegt ze, en ze kijkt erbij als een kind dat een prijs wint bij het touwtje trek op de kermis.