Niagara (9)

De metro reed vandaag keurig op tijd. Er was een verjaardag en we gingen zoenen. Ik kreeg zelf ook een fles drank maar dat zag ik pas toen tegen mij werd verteld dat het pakje dat eenzaam op de hoek stond voor mij bestemd was. Zwart, wit en grijs. Ik wil er een rode Amerikaanse koelkast bij. Op de vloer zwart/wit geblokt. TL-balk aan het plafond? Zij fietst er een uur over, ik drie kwartier. Dat is drie kwartier te lang. Sommige dingen moeten nu eenmaal eens gebeuren. Er zijn er nog vier verborgen, ik weet nog geen andere naam, dat is eigenlijk het probleem. Mijn ogen waren rood van alle rotzooi die er langs de weg door de lucht heen zweeft. Kraan standaard, stop ook, handvatten ook. Ja, het is handvatten, niet handvaten. Ze komt langs om te meten. Geen inbouwapparatuur, een vaatwasser is het meest onzinnige keukengerei. Acht vierkante meter puin, de ruimte symboliseert hoop. Een hangtoilet maakt makkelijker schoon. Een kunstgebit ook. Laatste keer de twee studentjes. De Marokkaanse is het mooist, de Turkse het leukst. Mooier en leuker dan het autochtone verwende, trage en lelijke. Klagen en internetten, daar zijn ze wel goed in. Alweer Utrecht. Ze beaamt mijn woorden, hier verzuip je in het aanbod. Je moet de mens niet laten kiezen. De horren zijn geplaatst, de eerste mugvrije zomer komt eraan. Veel scooters onderweg, op het kruispunt verderop is er eentje doodgereden. Dat is goed. Het Chineesje de genadeklap gegeven, geen kleintje ook. Dat is beter. En publiek afwijzen zonder woorden, ze sprak nog toen ik mezelf al had omgedraaid. De mailterreur is ongeopend verwijderd. Ik ben een mundoman. Alleen met Afrikanen heb ik niets. Ze hebben ook niets. Mijn vaste forum trapt op de rem en sluit de essentiële topics. Vrouwelijk geslachtdeel met een grote k en een uitroepteken. Drie heerlijke linkdumpers erbij. Verzuipen, ja, verzuip maar. Het hoofd festivalklaar, nog een maandje voor de minimaal benodigde bescherming. Dat is het best. Ik knik en zeg dat ik het begrijp maar ik begrijp er geen moer van. Deal gemaakt met de blaaskaak. Over twee jaar volgt de volgende klapper, we gaan de pers halen. Ik zet in. Hoog. De openbare bibliotheek zoekt personeel. Ik zoek een plaats maar ik kijk niet goed. Uit. Hij was terug van vakantie en het was niet leuk geweest. Hij zegt dat ook gewoon. Geen gelul, geen poespas, gewoon eerder naar huis gekomen en de computer aangezet. Ik vind mensen pas leuk wanneer ze iets voor me kunnen betekenen. Azië wint vandaag in de metro, we lopen naar dezelfde supermarkt. Ze voelt het. Met seks beteken je iets voor elkaar. Het is geen roes, het is verdoving. Ik mag zijn auto lenen. Atchara heeft haar krullen eruit laten groeien en nu roodbruine stukken in het haar. Ze draait tegenwoordig kassa 1. In het rookhok stond een spijkerbroek. Toen mijn sigaret op was zag ik de rest pas. Na zeven jaar ging het uit. Ze vertelde er niet bij waarom. Zeven uur vliegen is niets wanneer je een breedbandaansluiting hebt. Zulke spijkerbroeken zou je niet uit mogen trekken. De vorige keer heeft ze een te klein shirt voor me meegenomen. We hadden naar het strand moeten gaan. Ik voel niets. Meer. Gestrand.