In de zomervakantie leest de mens een boek. Of tenminste, hij pretendeert het. Boeken gaan de reiskoffer in, doen een rondje Europa, en gaan drie weken later ongelezen terug in de kast.
Mijn koffer blijft dit jaar thuis, ik lees gewoon verder.
Grunberg's Huid en haar is uit 2010, ik kocht het voor € 8 op de plaatselijke boekenmarkt. Hoezo vaste boekenprijs? Ik ben deze zomer meer geld kwijt aan wiekse witte dan aan boeken. Dat is een pré.
Grunberg is een favo en dat schept verwachtingen, zeker na Tirza. Huid en haar lost die verwachting niet in. Dat is de p er in hebben.
Pakkende opening, langdradig tot halverwege, dan weer goed tot de afgeraffelde plotwending (uitwerking ervan zou waarschijnlijk de onvolkomenheden blootleggen) en het passend slot - een slot dat ervoor zorgt dat elk personage functioneel is en de cirkel rond. Dat is praktisch.
Ja, een cirkel is rond, de aarde is rond, een doperwt is rond en een bierviltje is rond.
Wel weer prachtige one-liners, waarvan hieronder mijn favoriete:
Als ze hem had voorgesteld om met zijn tweeën een zelfmoordcommando te vormen had hij niet minder enthousiast kunnen zijn.
Wat we hiervan leren? Een balkon is zo slecht nog niet en over de iPad heb ik mijn twijfels. In de zon kun je hem niet gebruiken want dan zie je niets. En dat is de tragiek van thuisblijvers.