Niagara (5)

Wennen, op maandagavond weer onderwijs volgen. Ik had liever de woensdagavond maar democratisch besluit leverde de maandag. Dan ben je er maar van af, zoiets. Het bizarre is dat van de acht newbies die ik twee maanden terug opleidde er hier ook vier zijn komen zitten. Kindjes, zouden jullie niet eerst eens een tijdje gaan werken? Kom maar terug als je een brief zonder spelfouten kunt afleveren, een brief waaruit duidelijk wordt dat je weet waarover je praat. Vooralsnog is jullie enig gepraat het gezeik over het eten in het bedrijfsrestaurant, de tegenwerking bij het vrije dagen opnemen, jullie aanloopschalen en de verplichte overwerkacties. Klote verwende jeugd. Waarom dat zo is? Omdat ik het zeg. Ja, zo zou je het ook kunnen doen en het is niet echt fout maar het is ook niet goed en daarom moet je het doen zoals ik zeg dat het moet. Moeilijk hè, gezag? Zeker nooit een corrigerende tik ontvangen, thuis? Altijd gelijk gekregen zeker, dan waren je ouders tenminste van het gezeik af. Probleem is dat je hier met mij te maken hebt en ik zeik gewoon door. Ja, dat is ook papier maar niet het juiste papier. Ja, dat is een brief maar niet de goede brief. Ja, dat is een excelsheet maar niet het juiste excelsheet. Ja, dat is een berekening maar niet de juiste berekening. Waarom niet? Omdat je niet kunt rekenen. Je kunt knopjes indrukken maar knopjes indrukken op een rekenmachine is geen rekenen. Knopjes indrukken is een mobiele telefoon, knopjes indrukken is multiple choice. Knopjes indrukken is raden, gokken, niet weten. En ik weet. Daarom leidde ik jullie op en ondanks het een week lang uitdragen van één en dezelfde boodschap is er geen moer van blijven hangen. Ja, we hebben internet hier maar dat is om bedrijfsgerelateerde zaken op te zoeken, niet om te kijken hoe laat je trein vanavond vertraging heeft. Ja, we hebben stroom hier maar dat is voor onze apparatuur, niet om je mobiele telefoon op te laden. Kun je trouwens even het geluid van dat voornoemde apparaatje uitzetten? Het lijkt hier wel een gokhal met al dat gepiep. Je komt hier om te werken, niet om te telefoneren. Je moet toch bereikbaar zijn? Waarom? Om te horen dat je moeder er nog zo’n gedrocht net als jij heeft uitgepoept? O, je hebt een vriendin. Het meisje dat nu je broertje ligt te ontmaagden noem jij je vriendin? Of ik altijd zo grof ben? Nee hoor, gewoon, alleen wanneer ik zin heb. Er is een postloper uitgeschopt, misschien kun je daar solliciteren, nee, je hoeft je diploma’s niet te laten zien, je leert er werken, precies wat je uit je schoolboekjes niet hebt geleerd. Je leert er brieven in enveloppen doen. Nee, die gaan er niet vanzelf in. Kijk maar goed, dat kun je zien hoe een brief eruit ziet. Of je een voorschot kunt krijgen? Ja, eindelijk kan ik met ja antwoorden. Ik geef je een voorschot op het niet verlengen van je contract.