Opnieuw een vrijdag vrij genomen.
In eerste instantie om te studeren, in tweede instantie om uit te rusten, om uit te slapen en om te herstellen van de roofbouw die ik dinsdagavond op mijn lichaam pleegde door te gaan hardlopen.
De afspraak van de vrijdagavond werd gecancelled. Wegens ziekte van het hele gezin. Dat ze allemaal ziek zijn hoef je er niet bij te vertellen.
Er is een kleine kans dat de verhouding ooit nog geneest. Een onzekere, kleine kans convergeert op lange termijn naar nul.
Het Amsterdamse bos heeft zijn glans verloren, hooguit is het nog bruikbaar als laatste rustplaats, een illegale dump, een begrafenis in het wild.
Ik heb overdag niet gestudeerd - wel uitgerust en uitgeslapen.
Ter ontspanning en ter voorkoming van uitdroging van menselijk contact wandelde ik naar het winkelcentrum voor een rondje vis en Aziaten op de wekelijkse markt. Bij het Kruidvat kocht ik allemaal handige dingen, van die dingen die je ooit eens nodig hebt maar die je op het moment dat je het nodig hebt niet in huis hebt.
De kans op dagelijks gebruik is klein, maar er is de zekerheid dat je het ooit nodig hebt. En dan geneest het.
Daar wel.