In plaats van te klagen, kun je beter je tijd en energie gebruiken om je skills te verbeteren. Bij sommige mensen gaat dat vanzelf. Bij mij niet. Ik moet dat tegen mezelf zeggen.
Feit blijft dat het gebrek aan sigaretten in mijn maagstreek blijft knagen. De sigaret was een vriend, hij was er altijd. Als steun, als troost. Als warmte, als afleiding.
De sigaret vormde ook een kader. Voordat je ergens aan begon, rookte je een sigaret. En als je ermee klaar was, rookte je weer een sigaret. Zo werd elke klus ingebed tussen twee sigaretten.
Uiteindelijk bestond de dag uit niet meer dan een verzameling door sigaretten ingekaderde te verrichten handelingen.
Klusje klaar? Roken maar.
"Zelfkastijding," zei ze.
Niemand heeft het over gezondheid, wat voor ze pleit.
Die zelfkastijding, daar kan ik me wel aan vasthouden. Zelfkastijding verhoogt het incasseringsvermogen. Of dat zo gezond is, is een ander verhaal.