03 December 2012

Prioriteren

Het is een misverstand te veronderstellen dat verrechtsing een gevolg is van jaloezie. Je kunt niet jaloers zijn op een paartje dat stelselmatig aan het infuus van de staat hangt.

Verrechtsing groeit bij onrechtvaardigheid. Het gevoel van onrechtvaardigheid ontstaat als er een blauwe envelop wordt bezorgd. Of je maar even wilt betalen - als voorheffing op de naheffing van de definitieve heffing op de correctie van de voorheffing op het geschatte inkomen van het volgend jaar.

Je hebt het nog niet eens verdiend, maar je mag wel alvast de belasting betalen, en een jaar vooruit alstublieft. Sterker, je moet betalen – als je niet geconfronteerd wilt worden met de wettelijke invorderingsrente. De vaderlandse blauwe enveloppenbrigade krijgt steeds meer de trekjes van een notoir incassobureau.

Er zijn mensen die niet hoeven te betalen. Bij hen werkt het andersom. Als je geen geld en geen huis hebt dan krijg je een huis en dan krijg je geld. We zijn een beschaafd land en volgens de universele rechten van de mens heeft iedereen recht op informatie. Informatie betekent: waar krijg ik een huis en waar krijg ik geld?

Als je niet kan werken omdat je een probleem hebt met gezag - los van het feit dat je een hekel hebt aan opstaan en een voorkeur hebt voor een joint in plaats van ontbijt - dan verwacht de Nederlandse staat niet dat je werkt. Een stempeltje ongeschikt op je voorhuid en je bent verzekerd van een leven lang wekkerloos betaald bestaan.

Onder het genot van een biertje (accijns € 0,08) zei een vriendin: Wees blij dat je belasting moet betalen, want dat betekent dat je het kan betalen. Met andere woorden: wees blij dat je moet poepen want dat betekent dat je het kan. Ik hoop dat later de meisjes in het verzorgingstehuis er ook zo blij mee zijn.

Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker. Makkelijker kunnen we het zeker maken. Privatiseren is een feest. Een Europese aanbesteding en er kunnen weer dertigduizend ambtenaren worden afgeboekt. Bezuinigen is prioriteren.

Ik ben niet jaloers op de bijstandsrukkers, op de psychisch gestoorde bewoners van de WIA, op semi-intellectuele profiteurs en ander ongewassen kunstzinnig tuig. Want wat is erger: het geluid van de wekker ’s morgens vroeg of de lucht van degene die ernaast ligt?