Weerwaarschuwing

De hoofdpersoon in de nachtfilm op het tweede televisiekanaal leek op Janice. Janice haar fiets stond vanochtend niet in de fietsenkelder. Toen ik had ingelogd op het bedrijfsnetwerk zag ik dat ze wel online was. Net zoals Spijkerrokje, Fatima, Krissie en Nattelie. De moderne interne chatbox als stalkerroom. Ik belde de hindoe terug.
"Ik ga je slaan," zei ze.
Ik liet een stilte vallen.
"Nou oké, dan kom ik wel."

Het duurde zeker een uur voordat de hindoe er zou zijn. In de tussentijd dacht ik na over de afgelopen weken, schreef een log, haalde koffie voor iedereen die zich niet had laten afschrikken door de aangekondigde sneeuwstorm, ging naar de wc terwijl ik niet moest, at een appel, las wat stukken op internet en verwijderde tot slot het log. Het schrijven ervan volstaat. Publiekelijk bekentenissen etaleren is aandachtshoertje spelen en dat moet je lekker thuis doen.

In een column in de Groene las ik dat meisjes hun mobiel associëren met het 'in contact staan met anderen', waarbij oxytocine zou vrijkomen, een belangrijk hormoon en neurotransmitter, dat positieve gevoelens van vertrouwen en geborgenheid teweegbrengt. Dus als een meisje tijdens een afspraakje steeds op haar mobiel kijkt, dan weet je waaraan het jou ontbreekt. Sociale media is niet sociaal maar digitaal. Digitaal vertrouwd, sociaal onaangepast. Vroeger noemden ze dat psycho's.

Toen de hindoe was gearriveerd en zich had geïnstalleerd - ze had haar laarzen uitgetrokken - ging ik naast haar zitten en we gingen verder waar we gisterenavond waren gebleven.
"Mijn sokken zijn nat geworden."
Ik hield mijn goedkope grappen voor me.

Op twitter maakte singlemoeder de wereld deelgenoot van de geboorte van haar tweede kind. Ze vertelde erbij dat het leven nog nooit zo mooi is geweest. Haar logs over de schijnbaar eindeloze stroom ziekenhuisbezoeken om maar zwanger te geraken staan niet meer online - over publieke bekentenissen gesproken. In onze studententijd hebben we een paar keer samen geslapen. Toen bestonden er nog geen mobiele telefoons, je pikte geborgenheid op in de kroeg.

De afgelopen weken zijn we 's avonds en in het weekend aan het werk. Ik werk er een maand en er wordt een forse fout uit het verleden blootgelegd - er is geen causaal verband maar desondanks is het wel uitermate grappig.
"Ik doe dit wel, ga jij maar schrijven," zei de hindoe even later.
Het schoot duidelijk niet op. Ik ging achter mijn eigen bureau zitten en begon aan de notitie voor de directie.

“Kom je bij me zitten?” vroeg Spijkerrokje tijdens lunchtijd in het restaurant.
Spijkerrokje was vandaag zwart leren rokje. Hoezo weerwaarschuwing? Leer is opwindend. Andere mensen vinden Sinterklaas, Lady Gaga, een grensrechter of kinderen van drie jaar oud opwindend. Over smaak valt niet te twisten, net zomin als over de correlatie met intelligentie.
"Hoe is het op je nieuwe afdeling?" vroeg Spijkerrokje.

Positief aan de nieuwe afdeling is dat het onderdeel van de fabriek wordt bemand door een totaal ander slag mensen dan het onderdeel dat ik achter me heb gelaten. Het is verbazingwekkend hoe binnen één bedrijf zulke verschillende culturen kunnen bestaan. En ik ken verschillende soorten mensen maar een type als de hindoe heb ik nooit eerder ontmoet. De laatste tijd heb ik last van erotische dromen en dat is duidelijk haar schuld. Soms kijk ik naar haar nagels, soms naar haar borstjes. Ze draagt felgekleurde nagellak, passend bij haar topjes. Dat is erom vragen. Om niet in de valkuil van een premature lofzang te vallen laat ik het daar voorlopig bij. Want ooit zullen we elkaar mijden - uiteindelijk brouilleer ik met iedereen - en zal ook zij niet meer zijn dan de melding 'online' in de chatbox.

"Wil je mijn sinterklaasfoto's zien?"
Voordat ik had kunnen antwoorden duwde Spijkerrokje haar Blackberry al onder mijn neus.

De film was afgelopen. Het was een mooie film, met een vertrouwd open einde. Niet alles hoeft verklaard te worden. Aan Janice denkend kroop ik in bed. Eén sneeuwbuitje en ze laten de fiets staan en vluchten in het openbaar vervoer. Eenzijdige liefde kan verstikkend zijn, evenzo geldt dat voor de liefdeloosheid van de andere partij. De sigaret is een neurotransmitter. Een geconcentreerd fenomeen, gebaseerd op vage motivatie.