Ik bel haar op en ik weet niets te zeggen. Ja, gefeliciteerd. Maar daarna?
Tien vingers en tien tenen, de hele riedel. En daarna? Ja, ik las het in de mails. En daarna? Waar zitten jullie nu? En daarna? Alvast bedankt voor de kaart. Maar daarna?
Dat ik natuurlijk langskom? Omdat het makkelijker bereikbaar is en warmer? Chartervlucht, zij kan gaan duiken. Praktisch blijven, ze is gemakkelijk maar niet onkwetsbaar. En daarna?
Dat ik blij ben met de mails? Maar daarna? Waarom voelt een mail van de andere kant van de wereld dichterbij dan jij nu? En daarna?
Twee jaar? Drie jaar? Weet jij het nog? Ik weet het niet meer, alleen nog dát. En dat jij er was. Geen vragen stellen, nooit claimen. Alle wijn, al het bier, alle sigaretten. Alle gesprekken. De gemakzucht. En daarna het bed. En daarna. Konijnenvlees. En daarna.
Je vriendinnen. Je nagels. Ik sliep er ook als je niet thuis was. Eén keer ging je in de fout en het was meteen gebeurd. En daarna?
Dat ik je meer mis dan ik ooit zal durven toegeven? Dat ik eenzamer ben dan ik ooit zal toegeven? En daarna?
Ik spreek je snel weer.