Er moet gedronken worden en er wordt niet gedronken. De kerstborrel werd niet bezocht. De nieuwjaarsborrel wordt niet bezocht. Verwachtingsvol wordt er gekeken, de hand maakt het drinkgebaar. Nee, ik verdraag geen mensen om me heen, ik verdraag de verhalen niet. In omgekeerde volgorde. Ik kan geen houding aannemen. Terwijl ik weet dat één avond lazarus de oplossing is. Eén avond pieken.
Er moet gestudeerd worden en er wordt niet gestudeerd. De boeken worden niet ingekeken, ze liggen verwachtingsvol opengeslagen op tafel. Kom, pak me maar. Nee, ik verdraag geen kennis in mijn hoofd, ik verdraag mezelf niet eens. Hoe langer het uitstel, hoe sterker het schuldgevoel. Terwijl ik weet dat één avondje lezen de oplossing is, het wordt onthouden. Voel jezelf schuldig, dan voel je tenminste iets. Ik kan goed pieken.
Er moet gesproken worden maar er wordt niets gezegd. Ik kleed ze uit met mijn ogen, de mond blijft gesloten. Terwijl ik weet dat één avond met haar de oplossing is. Waarom pak je me niet vast? Ik zal je een verhaal vertellen. Hoe langer het uitstel, hoe moeilijker de eerste stap. Wees maar bang, dan ben je tenminste iemand. Geheelonthouding, er wordt niet meer gepiekt.